« …θα ήθελα πάρα πολύ να συνεχίσουν τα μαθήματα ελληνικών, γιατί νιώθω ότι η πρόοδός μου είναι φανερή. Ποτέ δεν είχα αισθανθεί αυτή τη ζεστασιά και δεν είχα αγαπήσει τόσο το μάθημα … “
Η Sharife είναι μια γυναίκα από το Αφγανιστάν, όπου πριν το εγκαταλείψει, είχε μια άνετη ζωή και μάλιστα λειτουργούσε τη δική της επιχείρηση. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2016, εξαιτίας της έλλειψης ασφάλειας στην χώρα της, πήρε την απόφαση μαζί με το σύζυγό της και τα παιδιά τους να φύγουν, με στόχο να φτάσουν στη Γερμανία.
Σημαντικό κίνητρο για την απόφαση αυτή, ήταν η επιθυμία της ίδιας και του συζύγου της να έχουν τα παιδιά τους ασφάλεια, να μπορούν να πάνε σχολείο και να σπουδάσουν. Κατάφεραν κι έφτασαν στην Ελλάδα, και μετά από αλλεπάλληλες αλλαγές στον τόπο διαμονής, κατέληξαν σε δομή φιλοξενίας στην Αττική.
Ωστόσο, αντιλαμβανόμενοι ότι οι προοπτικές τους στην Ελλάδα ήταν περιορισμένες, πήραν την απόφαση να συνεχίσουν το ταξίδι τους με προορισμό τη Γερμανία.
Αρχικά έφυγε ο σύζυγος της Sharife, ο οποίος έφτασε στον τελικό προορισμό και ακολούθως αποφάσισαν να στείλουν εκεί και τον ανήλικο γιο τους, ο οποίος εξαιτίας ενός σοβαρού εκ γενετής προβλήματος υγείας, χρειαζόταν άμεσα καλύτερη ιατρική περίθαλψη. Η Sharife αναγκάστηκε να εμπιστευτεί το παιδί σε μια οικογένεια που είχε γνωρίσει, που θα έφευγε από την Ελλάδα με προορισμό τη Γερμανία. Όλα πήγαν καλά και το παιδί συναντήθηκε με τον πατέρα του. Εδώ και λίγο καιρό, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία για την οικογενειακή επανένωση στη Γερμανία. Η ζωή της Sharife, από την στιγμή που έφυγε ο σύζυγός της, έχει αλλάξει σημαντικά! Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως μητέρα που μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της, είναι αρκετές, καθώς ανησυχεί για την ασφάλεια τους και αισθάνεται βαριά την ευθύνη που έχει αναλάβει. Κύριο μέλημά της σε όλες τις αποφάσεις που καλείται να πάρει, αποτελεί η καλύτερη φροντίδα των παιδιών της!
Το γεγονός ότι δεν μιλά ακόμα ελληνικά, οξύνει τα προβλήματα και την κάνει να αισθάνεται αδύναμη. Την ενοχλεί που δεν μπορεί να παρακολουθήσει την πρόοδο των παιδιών της στο σχολείο, ούτε μπορεί να επικοινωνήσει άμεσα και αποτελεσματικά με τους εκπαιδευτές και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Αντιλαμβάνεται ότι μέχρι την ολοκλήρωση της επανένωσης της οικογένειας στην Γερμανία, είναι απαραίτητο να μάθει να επικοινωνεί στοιχειωδώς στην ελληνική γλώσσα με το προσωπικό των υπηρεσιών και των δομών που επισκέπτεται. Για το λόγο αυτό, επιδιώκει να συμμετέχει σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες κι έτσι όταν έμαθε για την έναρξη των μαθημάτων στο έργο WEMIN, εκδήλωσε αμέσως ενδιαφέρον! Σήμερα είναι μία από τις συμμετέχουσες που δεν έχει χάσει ούτε ένα μάθημα, ενώ επιπλέον η πρόοδός της στα ελληνικά είναι εμφανής! Πρόκειται για μια γυναίκα πολύ δυναμική, χαμογελαστή και με όρεξη να κάνει πράγματα!
«Αν όλα τα μαθήματα που παρακολουθούσα, μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, ήταν σαν το δικό σας, αυτή την στιγμή θα μπορούσα να μιλάω και να γράφω άπταιστα ελληνικά. Το μάθημα γινόταν με ένα κατανοητό και σωστό τρόπο. Ο δάσκαλός, αλλά και οι διερμηνείς, μας βοήθησαν πολύ να καταφέρουμε ό,τι έχουμε καταφέρει έως σήμερα. Θα ήθελα πάρα πολύ να συνεχίσουν τα μαθήματα ελληνικών, γιατί νιώθω ότι η πρόοδός μου είναι φανερή. Ποτέ δεν είχα αισθανθεί αυτή τη ζεστασιά και δεν είχα αγαπήσει τόσο το μάθημα …»..
Κλείνοντας, και μιλώντας για την Ελλάδα, λέει ότι είναι μια χώρα που της αρέσει πάρα πολύ, ότι έχει ωραία τοπία και ότι οι άνθρωποι είναι πολύ φιλόξενοι. Όμως, πιστεύει ότι οι συνθήκες δεν είναι εύκολες για τους πρόσφυγες κι ότι αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες οικογένειες επιλέγουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ως τόπο κατοικίας..
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο “WEMIN: Migrant Women Empowerment and Integration”, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.wemin-project.eu / Follow #WEMIN
Μπορείτε να λάβετε πρόσθετες πληροφορίες μέσω αποστολής ηλεκτρονικού μηνύματος σε info@daissy.eap.gr και olykek@olympiakokek.gr.
